In gesprek met een ‘Digital Nomad’

6 juli 2017 | Leestijd: 11 minuten

Voor de verandering gingen we dit keer in gesprek met Romano Groenewoud. Hij combineert reizen en werken en leeft dus het leven van een digital nomad. Romano Groenewoud is werkzaam als zoekmachine optimalisatie specialist bij SEOgeek. In dit interview vertelt hij wat meer over deze leefstijl. Wij bouwen ook websites voor ondernemers die de wereld over reizen en hierover bloggen. Een voorbeeld is Simon de Ruijter van Art Says Simon! voor wie we de website gemaakt hebben.

Wat was de voornaamste reden dat je voor deze levensstijl hebt gekozen?

Het verlangen om te reizen. Vroeger droomde ik ervan om een soort van ‘Chris Zegers te worden’. Nu is presentator worden van een reisprogramma voor niet veel mensen weggelegd. Na veel onderzoek kwam ik persoonlijk tot de conclusie: het beste, meest toegankelijke alternatief voor gewone stervelingen is het pad van ‘de digitale nomade’.

Hoe verdeel je je aandacht over je klanten en het ontdekken van nieuwe culturen (rondreizen) ?

De levensstijl komt met een hoop vrijheid. Ik heb geen vast schema. Ikzelf ben het liefste ‘all-in’ gefocust. Ik werk doordeweeks 8 tot 10 uur per dag, volledig gefocust op een bepaald project. Maar aan de andere kant kan ik ook zo een paar dagen geen laptop aanraken tijdens een trekking tocht door de bergen.

Toen ik begon met rondreizen en werken tegelijkertijd, halverwege 2013, deed ik het anders. Ik sjouwde mijn hele hebben en houwen constant mee, en werkte vanuit hostels. Dit noem ik de vagebond strategie. Aanvankelijk was dit leuk en avontuurlijk, maar na verloop van tijd begint het vermoeiend te worden. In Bali zat ik dan in de tuin van een hostel te werken op mijn laptop terwijl anderen naar het strand gingen. De verleiding was te groot om de laptop te sluiten en ook de zee in te duiken. Ook is het lastig anticiperen: hoe zal de kwaliteit van het internet zijn op de volgende bestemming? Is er een ‘visa on arrival’? Heb ik inentingen nodig? Het jongleren van werk en rondreizen was an sich te doen, maar geen lange termijn optie.

Om die reden prefereer ik wat ik ook wel de hoofdkwartier (HQ) strategie noem, waarbij je een locatie uitkiest als plek om voor een aantal maanden te vestigen. Op deze plek verricht je hoofdzakelijk werk. Om van daaruit dan geregeld trips te ondernemen naar omliggende gebieden. Een uitstekende locatie voor een dergelijke strategie is bijvoorbeeld het centraal gelegen Bangkok met uitgebreid AirAsia vliegnetwerk. Bangkok kent vele excellente appartementen met gedegen internet. Dit is een prima plek om werk voor elkaar te krijgen en tegelijkertijd ook te kunnen genieten van fantastische restaurants en nachtleven. Van hieruit kun je dan ieder weekend een trip boeken om bijvoorbeeld de ruïnes van Angkor Wat te verkennen in Cambodja, de schitterende Ha Long-baai te doorvaren in Vietnam of de Mount Kinabalu te beklimmen in Maleisië.

Kun je een kostenplaatje schetsen van het leven van een digital nomad?

De meeste nomaden kiezen Zuidoost-Azië als regio om rond te reizen. Chiang Mai is momenteel een beetje het Mekka van de digitale nomaden gemeenschap. Dit is een middelgrote stad in het noorden van Thailand. Volgens Nomadlist.io zijn hier op moment van schrijven 631 geregistreerde nomaden geweest. Als ik de Facebook groepen zo bekijk, dan schat ik dat hier het gehele jaar door rond de 500 – 1000 nomaden zijn. Van alle plaatsen waar ik geweest ben was dit de goedkoopste bestemming. Een gedegen, schoon en comfortabel appartement huren kan al vanaf ongeveer 200 Euro/maand.

Appartement Chiang Mai

Appartement waar ik verbleef in Chiang Mai, Thailand 2014

Indien je absoluut geen franjes verlangt dan zou 100 euro per maand ook al mogelijk zijn. Overal zijn prima restaurants en straatkraampjes te vinden waar je geweldig kunt eten voor één Euro. Qua eten en drinken was ik hier niet meer kwijt dan ongeveer 200 euro per maand. Voor rond de 400 – 500 euro per maand kun je dus prima voorzien in basisbehoeften. Visumkosten zullen rond de 30 euro per maand liggen. Extraatjes zoals trips komen daar dan nog bovenop.

Ben je meer een stadsmens en lijkt Bangkok, Jakarta of Manila je wel wat, dan worden de kosten aanzienlijk hoger, dan moet je denken aan een minimum van ongeveer 800 – 1000 euro per maand voor basisbehoeften.

In hoeverre mis je de mogelijkheid tot face-to-face contact met klanten?

Geen van mijn klanten heb ik ooit face-to-face ontmoet. De meeste klanten hebben aan een telefoongesprek of Skype-gesprek genoeg. Voor mij was het nooit een obstakel (voor zover ik mij hier bewust van kan zijn). Ongetwijfeld loop ik klanten mis, die het niet zien zitten om samen te werken op afstand, maar ik heb nooit gebrek gehad aan projecten om aan te werken met ondernemers die niet per se in dezelfde ruimte willen zitten.

Zoals Matt Mullenweg, de man achter WordPress, aangaf: “The smartest people in the world will work remotely.” Wil je samenwerken met de beste SEO specialisten, conversie experts of webdesigners, dan zal dat waarschijnlijk op afstand moeten.

Aan de andere kant. Het gebrek aan persoonlijke connectie zorgt er wel voor dat je extra je best moet doen. Je voelt ietwat meer druk om ‘jezelf te bewijzen’. Je bent toch maar een ‘avatar’ op het scherm van je klant. Het is een stuk makkelijker een partij te ontslaan waarmee je louter digitaal contact hebt t.o.v. iemand van vlees en bloed die naast je zit. Je zult extra hard moeten werken om aan te tonen dat je hart voor de zaak hebt en dat je niet louter aan het strand ligt.

Hoe ziet een gemiddelde dag eruit?

Persoonlijk ben ik een nachtmens. Ochtenden heb ik niet zoveel mee. Ik sta doorgaans om een uurtje of 10 – 11 op in de ochtend. De meeste appartementen in Zuidoost-Azië hebben binnen het complex een gym en een zwembad. Ik ga direct naar de gym, doe een korte work-out, en spring het zwembad in. Dan fris ik me op en zet ik de laptop aan. Vervolgens aan het werk. Ikzelf doe aan ‘intermittent fasting’, wat praktisch gezien inhoudt dat je ontbijt overslaat. Rond een uurtje of 5 in de middag, wanneer de zeer sterke zon al aan het ondergaan is, en het plezanter toeven is buiten, ga ik dan de straat op, op zoek naar een eetkraampjes. Voor ongeveer 1 – 2 Euro koop ik wat fruit en groente die dan in het seizoen zijn, zoals verse mango’s of kokosnoot. Vervolgens werk ik verder. Later in de avond pak ik de taxi en eet in een restaurant met andere nomaden en expats. Ik maak eigenlijk nooit zelf eten klaar. Afwassen doe ik al een aantal jaar niet meer.

Wat is het grootste gemis in het leven van een digital nomad?

Voor mij persoonlijk geregeld familie en vrienden zien in levende lijve. De Filipijnen waar ik dit jaar de meeste tijd doorgebracht heb is bijvoorbeeld minimaal 20 uur vliegen vanaf Amsterdam. Dit is niet iets dat je eventjes doet.

Anderzijds, heb ik toen ik nog in Nederland woonde altijd een hond gehad. Ook dit is lastig. Sinds ik actief ben als nomad heb ik geen huisdier meer gehad.

Hoe regel je de belastingtechnische afhandeling, omdat je in verschillende landen uiteraard verschillende (belasting)regels hebt?

Ik verblijf een aantal maanden per jaar in Nederland. Om vrienden en familie te bezoeken. Mijn onderneming werkt louter samen met Nederlandse MKB klanten. Ik heb de eerste twee decennia van mijn leven genoten van voorzieningen zoals een vrijwel kosteloos universitaire opleiding. Ik heb om die reden ervoor gekozen, ondanks de hoge percentages, om belasting te blijven betalen in Nederland.

Uiteraard had ik een constructies kunnen opzetten zoals bijvoorbeeld d.m.v. een Hong Kong geregistreerd bedrijf. Dit komt echter verdacht over op Nederlandse MKB. De SEO-industrie heeft al een vrij slechte naam, door allerlei offshore foefjes uit te halen zal dit vertrouwen niet verbeteren.

Romano Groenewoud

Doe je ook iets voor de lokale bevolking om beter met andere culturen te integreren?

Niet formeel in de zin van dienstverband voor een non-profit of iets dergelijks.

Ik tracht wel de interactie op te zoeken met locals. Bijvoorbeeld. Hier in de Filipijnen is basketbal de #1 sport. In iedere ‘barangay’ dat is Filipijns voor buurt, vind je een basketbalveldje. Vrijwel de gehele dag spelen hier kinderen en volwassenen. Eens per week ga ik naar een 7-Eleven winkel, koop een aantal flessen frisdrank, koekjes en bekertjes. Ik bezoek een veldje in de buurt, speel mee, en deel na de wedstrijd eten en drinken.

Welke mentale, financiële en fysieke verandering heb je doorgemaakt door deze vorm van leven?

Ondanks alle vrijheid van het locatie onafhankelijk werken, zijn er deadlines die gehaald moeten worden. Dit gaat niet altijd goed samen met het rondreizen in derdewereldlanden. Wat betreft logistiek kunnen er grote vertragingen zijn. Internet storingen. Een enkele keer heb ik een week geen toegang gehad tot internet omdat een zonderling in de buurt in de elektriciteitspaal geklommen was om de internetkabel te stelen in verband met koper of iets dergelijks. Zie dat maar eens uit te leggen aan een Nederlandse klant. Het spijt me voor de vertraging, iemand heeft mijn internet kabel gestolen… Aanvankelijk zorgde dit soort tegenslagen voor een hoop stress, irritatie en angst. Nu kan ik daar beduidend beter mee omgaan.

Op financieel gebied, door de lagere levenskosten en een minimalistische levensstijl heb ik veel kunnen sparen de afgelopen jaren. Je gaat kritischer kijken, wat heb ik echt nodig. Zo heb ik veel kleding, technologie en supplementen weggegeven aan lokale vrienden omdat deze toch alleen maar ruimte innamen in mijn bagage.

Op fysiek vlak, zit ik lekkerder in mijn vel. Indien je lokaal eet, dan is er meer dan voldoende keus wat betreft gezond eten. Opties om te sporten zijn er ook altijd. Naast het basketbal, trap ik ook geregeld een balletje met expats & locals. Mogelijkheden om georganiseerd te sporten in de plaats waar je verblijft kun je vinden o.a. door Meetup.com en Facebook groepen. Ik was altijd al vrij slank, maar ben nog wat overtollige kilo’s kwijtgeraakt sinds ik op pad ben.

Heb je ook bedrijfsmatige samenwerkingen kunnen opzetten met lokale partijen (uitbesteden)?

Op kleine schaal heb ik diensten afgenomen van Filipino tekstschrijvers. Voor klanten die Engelstalige teksten nodig hadden. Het merendeel van mijn werk is echter in het Nederlands en vereist gespecialiseerde kennis van het vakgebied, dit kan ik niet uitbesteden.
Via Upwork.com werk ik samen met een team van freelancers. Voornamelijk Nederlanders, die verspreid zitten over de wereld. Om een beeld te geven van hoe internationaal dit kan zijn: o.a. een tekstschrijfster in Israël, een webdesigner in Colombia en een conversie specialist in Vietnam. Een enkele freelance schrijver heb ik een aantal maanden geleden zelfs ontmoet op locatie, deze bevond zich ook toevallig in de Filipijnen en deed de stad aan waar ik verbleef. Heb ik hem uitgenodigd naar een van mijn favoriete restaurants. Het is zeker een leuke ervaring om iemand met wie je al maanden, zo niet jaren lang louter digitaal communiceert in het echt te ontmoeten.

Hoe lang ben je van plan een digital nomad te blijven?

Moeilijk te zeggen. Ik ben nu 26 jaar oud. Ik verwacht deze levensstijl zeker nog aan te houden in mijn ‘twenties’. Of ik dit nog doe wanneer ik 50 ben? Onwaarschijnlijk. Ik voorzie wel een behoefte om later ergens te settelen.

Denk je dat het leven van een digital nomad een levensvatbaar bestaan heeft en niet een hype is van dit decennium?

Het wordt alleen maar makkelijker. Internet connectie wordt steeds beter wereldwijd. Diensten die het makkelijker maken om te werken op afstand komen op zoals VOIP applicaties die je in staat stellen om een lokaal Nederlands telefoonnummer te hanteren vanuit het buitenland. Het aantal digitale nomaden groeit nog steeds explosief als ik de vele Facebook groepen, subreddits en Nomadforum.io bekijk. In 2007 begon pionier Tim Ferriss min of meer deze way of life met zijn boek The 4-Hour Workweek. Nu een decennium later, neemt het aantal nomaden nog steeds toe.

In tegendeel, ik vermoed dat het ingeburgerd zal worden. Nu kijken mensen er nog enigszins vreemd vanop wanneer ik uitweid over mijn lifestyle, maar verwacht dat dit in de toekomst doodnormaal zal worden, niet veel anders dan een ‘gap year’.

Wat zijn de grootste tegenslagen die je gehad hebt gedurende je ‘journey’?

Ik heb gelukkig geen echt nadelige incidenten meegemaakt als gevolg van deze levenswijze. Op persoonlijk vlak, ben ik aanvankelijk wel een aantal keer opgelicht. Veel te veel betalen voor een taxi, dat soort dingen. Wanneer je op jonge leeftijd afreist naar bananenrepublieken dan is dat te verwachten. Dit is een goede les geweest. Nu ik zoveel tijd doorgebracht heb in landen waar misschien niet altijd zo transparant gehandeld wordt als in Nederland, ben ik hier uitermate scherper in geworden.

Heb je nog een aantal leuke foto’s die je met ons kunt delen? 😉 Werkplekfotos, strandfotos, etc?

Het spijt me, maar ik heb geen cliché, cheesy The 4-Hour Workweek-achtige kiekjes met laptop en mango shake aan het strand.

Digital Nomad